در این حالت معکوس، وزن بدن روی دستها است – به اندازه عرض شانه با انگشتان رو به جلو و موازی یکدیگر (اگر شانهها سفت هستند، انگشتان سبابه کمی برگردانده میشوند). تیغههای شانهها در مقابل تنه پشتی محکم هستند و به سمت دنبالچه کشیده میشوند. بازوهای با چشم آرنج به سمت جلو چرخانده میشوند تا تیغههای شانهها را پهن نگه دارند در حالی که بازوهای بیرونی برای تعادل و ثبات نیروهای متضاد به سمت داخل بغل میشوند. کف دست ها باز شده و پایه های انگشتان سبابه محکم به زمین فشار داده می شود. با درگیر نگه داشتن بانداها در حالی که زمین را با بازوهای صاف و پاهای خمیده فشار می دهید، تعادل حفظ می شود. نگاه به سمت پایین و جلو است.
شانه ها، بازوها و مچ ها را تقویت می کند. شکم را کش می دهد. حس تعادل را بهبود می بخشد. مغز را آرام می کند و به کاهش استرس و افسردگی خفیف کمک می کند.