از حالت ایستاده یک پا صاف است و دیگری به موازات زمین (یا کمی بالاتر از موازی) و یک دست روی زمین (فراتر از انگشت کوچک پا، حدود 12 اینچ) قرار دارد در حالی که پای دیگر به موازات زمین است. دست به سمت بالا دراز شده است تیغه های شانه به هم فشرده می شوند و انگشتان در جهت مخالف به سمت بیرون حرکت می کنند. وزن بدن بیشتر توسط پای ایستاده تحمل می شود در حالی که دست پایین وزن بسیار کمی روی آن دارد اما به طور هوشمندانه برای تنظیم تعادل استفاده می شود. بالاتنه به سمت بالا چرخیده است. هر دو ران به صورت بیرونی چرخش دارند. انرژی به طور فعال از طریق انگشتان خمیده گسترش می یابد تا پای بلند شده را قوی نگه دارد. قوزک داخلی پای ایستاده به شدت به سمت بالا بلند می شود، گویی از زمین انرژی می گیرد. استخوان خاجی و کتف محکم بر روی نیم تنه پشتی فشار داده شده و دنبالچه را به سمت پای برآمده دراز می کنند. بسته به وضعیت گردن، نگاه به بالا یا پایین است.
تقویت کننده شکم، مچ پا، ران، باسن و ستون فقرات. کشاله ران، همسترینگ، ساق پا، شانه ها، سینه و ستون فقرات را کشش می دهد. هماهنگی و حس تعادل را بهبود می بخشد. به کاهش استرس کمک می کند. هضم غذا را بهبود می بخشد.